بررسی تولید بهینه نفت در ایران برای سالهای 1375 الی 1385 در قالب یک مدل برنامه ریزی دینامیک

در این تحقیق یک مدل برنامه ریزی دینامیک جهت تعیین میزان عرضه بهینه نفت در ایران ارائه گردیده و این مدل برای سالهای 1375 الی 1385 به کار گرفته شده است . اقتصاد ایران در این تحقیق به سه بخش نفت ، داخلی و صادراتی تقسیم شده است و ارتباط این بخشها نیز در طراحی مدل در نظر گرفته شده است . این مدل در واقع یک مساله برنامه ریزی ریاضی می باشد که در آن یک تابع هدف برای اقتصاد مورد بررسی تعریف شده است و مقادیر مربوط به متغیرهای این مساله که تابع هدف را با در نظر گرفتن محدودیتهای اقتصاد مودر نظر، بیشینه سازند، پاسخهای مساله خواهند بود. نرم افزار مورد استفاده دراین تحقیق جهت شبیه سازی مدل طراحی شده، نگارش پیشرفته نرم افزار گمز می باشد. نتایج حاصله اینگونه است که مقدار عرضه نفت در چند سال اول برنامه ریزی بسیار زیاد به دست می آید و پس از چند سال که عمدتا از منبع همین درآمدهای نفتی در بخشهای داخلی و صادراتی، سرمایه گذاری، صورت می پذیرد این یخشها تقویت می گردند و دیگر اقتصاد چندان وابسته به نفت باقی نمی ماند که روند سرمایه گذاری و حجم سرمایه به دست آمده نیز موید همین مطلب می باشد.